Tekst trochę w reakcji na banalność i miałkość niektórych zachowań młodych. Trochę w trosce o przyszłość, trochę w trosce o uszanowanie dziedzictwa przeszłości. Papież Franciszek powiedział, że młodzi otwierają nowe drzwi, ale klucz do nich mają starsi i m.in. o taką równowagę mi chodzi.
Refleksja o śmierci, nie koniecznie trudna i straszna, choć na podstawie bolesnego odchodzenia ludzi młodych. Odnalezienie śmierci jako części życia. Śmierci dostrzeganej, choć jeszcze niedoświadczanej w pełni. Wszystko to w Wielki Piątek, wspominając wydarzenie śmierci otwierającej Zmartwychwstanie.
Przeczytanie jednego krótkiego zdania zabiera sekundę, może dwie lub trzy. Napisanie go zabiera znacznie więcej, ale napisanie go jako tzw. pointy, „myśli” po przeczytaniu tekstu biblijnego to prawdziwe wyzwanie. Proszę, poświęć 15 sekund na chwile pomyślenia. Podziękowania dla Współpracownika.
Zamyślenie w dniu po uroczystościach ku czci świętego Jana Bosko Ojca i Nauczyciela młodzieży, a wcześniej jej przyjaciela, obrońcy, towarzysza, kierownika. We wspomnieniach wszystko zbiera się, jak w jeden dzień, choć tych dni było wiele. Jak obliczają kalendarze, w życiu Księdza Bosko było 26466 dni.
O poszukiwaniu tego, kim mam być, odnajdywaniu i rozwijaniu tego, co nazywamy powołaniem. Czy to w małżeństwo, czy życie zakonne rozpoczyna się w dialogu od poznania, wzajemnego kształtowania, decyzji, trwania i nieustannego rozwoju. Zawsze pojawią się pytania, wątpliwości i trudności.
Kilka słów o małych rzeczach, najlepiej codziennych. Rytuałach, przyzwyczajeniach itp. ale dobrych. O drobiazgach umiejących zmienić dzień z szarego, smutnego i przykrego w radosny. O rzeczach, których być może nie dostrzegamy, dopóki ich nie zabraknie. O mądrości zwyczajnego bycia ze sobą.
Świętowanie może mieć różne formy, bardziej uroczyste i bardziej osobiste. Najważniejsze, aby było, by nie zostało pominięte. Niektóre święta zapraszają do szczególnego typu refleksji. Tym razem, będąc trochę na odległość, przywołałem teksty o polskości i troski o Ojczyznę, tak nieustannie koniecznej.
29 października 2023 roku wspólnota Don Bosko z Salezjańskiego Papieskiego Uniwersytetu w Rzymie zorganizowała wspólnotowy wyjazd. Celem było odwiedzenie Bolzano i Orvieto. Wszystko odbyło bez zbędnych wolnych chwil. Msza, modlitwa, zwiedzanie, obiad i sporo dyskusji o tym, czego doświadczyliśmy.
Historia zaczyna się na schodach prowadzących z wałów na ulicę Tyniecka. Chodziłem i chodzę tymi schodami niezliczoną ilość razy, stąd od pierwszego zdania opowieść mnie ujęła i zapraszała do odkrywania. Były też inne książki, przeczytane na najdziwniejszej plaż Bibliotece Grottammare.
Absolwentka salezjańskiego gimnazjum i liceum w Oświęcimiu. Utalentowana? Tak. Pracowita? Oczywiście. Co więcej? Bardzo szlachetna, odpowiedzialna i dojrzała. Zapisałem kilka słów o jej występach podczas Boskiego Grania, resztę zostawiam w pamięci. Może będzie jeszcze okazja, by do niej sięgnąć.
Arystoteles powiedział, że: Wdzięczność szybko się starzeje. Zapewne to jest prawdą, pamięć może zawodzić. Jeśli jednak warto coś pamiętać to dobro. Lepiej pielęgnować wdzięczność niż żywić urazy. Co nie jet proste. Zostawiam tu, słowo DZIĘKUJĘ dla swojej i innych pamięci z wdzięcznością za dobro, które się dokonało.
Czasami odkrywamy to, co jest tak bardzo blisko, że aż jakby niezauważalne. Jest taka kaplica na krakowskich Dębnikach pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Każdy człowiek jest w jakiś sposób duchowy, nawet ten niewierzący. Każdy kiedyś poszukuje refleksji, wierzący bardzo często na modlitwie.
Przeczytanie jednego krótkiego zdania zabiera sekundę, może dwie lub trzy. Napisanie go zabiera znacznie więcej, ale napisanie go jako tzw. pointy, „myśli” po przeczytaniu tekstu biblijnego to prawdziwe wyzwanie. Proszę, poświęć 15 sekund na chwile pomyślenia. Podziękowania dla Współpracownika.
Przypadki się zdarzają. Czasami je dostrzegamy, czasami może pomijamy. Uświadomienie sobie tego, co nazywamy przypadkiem, pozwala czasami na dostrzeżenie logiki, której wcześniej nie widzieliśmy. Najważniejsza jest odwaga do sięgania po nowe, a potem umiejętność wykorzystywania nabytego doświadczenia.
Krótka historia spotkań z św. Janem od Krzyża. Radykalne zmiany w podejściu Odkrywanie twórczości i duchowości. Czy to jest rozwój mojej duchowości? Nie wiem, ale jakieś zmiany widać. Być może stanie się to zaproszeniem do lektury jego albo innej poezji, jego albo innych tekstów z duchowości.
Dziwne zestawienie: chleb i spowiedź, ma ono jednak uzasadnienie. W tekście więcej będzie o chlebie. W zakończeniu znajdą się nieoczywiste dane na temat pożywienia i wody, znów w nieoczekiwany sposób związane z uczynkami miłosierdzia. Tekst z nieoczekiwanymi powiązaniami jak w codziennym życiu.
Koncert czwartej edycji Boskiego Grania. Jak zwykle gitary nie zawodzą i są świetnym instrumentem, zwłaszcza jak muzycy potrafią się z nimi zaprzyjaźnić. Koncert Tres notas miał już miejsce w sierpniu 2020 roku, aczkolwiek wtedy zespół wystąpił w trochę zmienionym składzie, choć z taką samą charyzmą.
Update wsteczny, brzmi niedorzecznie. Uaktualnienie wstecz, nie ma sensu. Choć w tym przypadku historia sięga teraźniejszości i może się rozwijać. Taka aktualizacja historii, a właściwie jej zapomnienie, może być istotne. Być może update jeszcze się spełni. Dziś, prócz refleksji, wszystko pozostaje bez zmian.
Przeczytanie jednego krótkiego zdania zabiera sekundę, może dwie lub trzy. Napisanie go zabiera znacznie więcej, ale napisanie go jako tzw. pointy, „myśli” po przeczytaniu tekstu biblijnego to prawdziwe wyzwanie. Proszę, poświęć 15 sekund na chwile pomyślenia. Podziękowania dla Współpracownika.
Ze słuchania słowa Bożego rodzi się zastanowienie. Zasłuchanie czasami pozwala dostrzec coś na nowo, a czasami jest zupełnie zaskakujące i jakby dopiero co się urodziło. Zaskoczyło mnie sformułowanie: Bóg Daniela, wypowiedziane przez króla Dariusza, a jeszcze bardziej myśli, które za tym stwierdzeniem poszły.
