Pasja łączy twórczość, wyzwania i romantyzm – nawet ten sentymentalny; konkretność, twardość – nawet tę upartą oraz marzenia po nierealność.
Pasja to moc. Od początku życia salezjańskiego towarzyszyło mi zdanie Księdza Bosko: Wystarczy, że jesteście młodzi, abym Was bardzo kochał. Wtedy nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo jest ono tożsame ze zdaniem studia di farti amare - spraw, aby Cię pokochano, umieszczonym na krzyżu, który salezjanie otrzymują w czasie ślubów wieczystych, a zapisanym przez Księdza Bosko w 45. rocznicę powstania Oratorium.
Pasja jest moim słowem w każdym jego wymiarze.
Caritas Christi urget nos. [...]
Łagodność a wolność
30 września 2018
Poniższy tekst jest częścią pracy pt. Łagodność w świetle tekstów Nowego Testamentu, którą napisałem i obroniłem w 1994 roku.
Należy wskazać na fundamentalną wartość wolności, bez której prymat osoby byłby oderwany od konkretności i samej wolności, a to uniemożliwiłoby rozróżnienie stanowiska chrześcijan od greckich idealistów. Osoba nie tyle zna, ile kocha w wolności i przekazuje swoją wolność osobom kochanym [1]. Łagodność w Nowym Testamencie nie jest sposobem ćwiczenia się w cnocie, ale znakiem wyzwolenia, które Chrystus dał światu. Filozofia grecka widziała człowieka jako jeden z elementów kosmosu, nawet wtedy gdy go dostrzegała, był traktowany jako „przypadek” mający swoją bazę w świecie rzeczowym [2]. Chrystus wyprowadził nas z głębokiej niewoli grzechu, który nas wiązał ze światem. Prawo Chrystusowe [Ga 6,2], to doskonałe Prawo, Prawo wolności [Jk 1,25]. Prawo, które wynika z wolności, objawia się między innymi w śmiałym mówieniu wobec Boga i ludzi [3]. Wyraźnie możemy dostrzec różnicę między ideałem wolności stoików a wolnością rozumianą przez św. Pawła. Dla tych pierwszych wolność to władza osobistego działania, opanowywanie siebie, wyzbycie się namiętności, niezłomność w nieszczęściach, dla Pawła wolność mająca pochodzenie od człowieka jest ułudą, jedyną wolnością jest ta, której udziela nam Bóg, a najwyższy jej dowód to miłość Ga 5,23 [4].
[1] F. D’Agostino, Appunti per una teoria dell’epikeia, „Sapienza”, 2 (1977), s. 155
[2] D’Agostino, Appunti…, art. cyt., s. 156-159
[3] K. H. Schelkle, Teologia Nowego testamentu, Etos, Kraków 1984, t. III, s. 127
[4] R. Schnackenburg, Nauka moralna Nowego Testamentu, Warszawa 1983, s. 240-248.
Oświęcim dn. 30 września 2018
[Foto: Archiwum Confronto 2009.com]
