Tegoroczne życzenia na Boże Narodzenie w 2020 roku. Wydarzenia ostatnich miesięcy mocniej niż zwykle zwracały uwagę na troskę o życie, stąd znalazło to odbicie w życzeniach. Nagranie pochodzi z Wieści z Ratusza, publikowanych dla mieszkańców ziemi oświęcimskiej.
Niespodzianka przygotowana na dzień Święta Niepodległości 2020 w Oświęcimiu. Pieśń „Przybyli ułani” słowa Feliks Gwiżdż, muzyka oparta na melodii ludowej. Projekt zrealizowany przez Urząd Miasta Oświęcim oraz Oświęcimskie Centrum Kultury.
Młodzież potrafi zaskakiwać. Młodość ma prawie niespożyte energie. Jeśli młodzi ludzie znajdą ideę, która ich porwie, są w stanie pokonać wszelkie trudności, poświęcić każdy czas, by zrealizować dzieło. Dzwonnik jest z dowodów, szkoda, że nie możecie tego zobaczyć.
Czy naprawdę życie jest w moich rękach? Doświadczenie uczy rozumienia codzienności i widzenia jej coraz bardziej prawdziwie. Sens życia jest w samym życiu. Życie ma swoją wartość mimo trudności i przeszkód. Odkrywaj wartość życia niezależnie od tego co się w nim dzieje.
Kilka zdań o wakacyjnej lekturze oraz nieoczekiwanych, zwyczajnych wizyt w miejscach, które stają się przez to szczególne. Zapisałem zaproszenie do lektury tej szczególnej książki przypominającej trudne, choć piękne czasy z historii kraju, który nazywamy Rzeczpospolitą.
Profesja wieczysta to ostateczne potwierdzenie przynależności do Zgromadzenia podjęte podczas pierwszych ślubów. Uczestnicząc w takiej uroczystości, przypomniałem sobie swoje śluby wieczyste, a także te pierwsze, dostrzegając, że w ostatnich latach trochę się zmieniło.
Zaskakująca informacja o tym, że w Krakowie (zapewne także w innych miastach) gdzieś w bramie można było prywatnie nagrywać sobie płyty. Nieoczekiwanie przywołane wspomnienia radiowe i pierwsza savionaliowa relacja na żywo w mediach, no prawie na żywo.
O dylemacie, nie w sensie logicznym. Chodziło mi o wybór, ale nie koniecznie o wybory, do których tak blisko. Przyznam, że zmagałem się z myślą czy pisać o dylematach, czy nie pisać – ot, taki dylemat na temat dylematu. O radiu, harcerzach, komunistach, prezesach i portierze.
O początkach Savionaliów, które w 2020 roku powinny odbyć się po raz 30. lub 37. – jeśli liczyć od spotkania ministrantów, a nie odbędą się ze względu na pandemię. O corocznej zmorze, deszczu i chłodzie, który osłabia radość spotkania, choć nigdy jej nie odbiera.
To już dwa lata, tak to już dwa lata od tej Wielkanocnej niedzieli, w którą zmarła Mama. Widzieliśmy się ostatnio w Wielki Piątek, a w nocy dostałem wiadomość, że zmarła. Poniżej umieściłem homilię z uroczystości pogrzebowych mamy, której część napisałem prawie 30 lat temu.
Wielki Piątek kojarzę z natarczywością oczekiwania, aż wreszcie minie, by się doczekać Alleluja. Tegoroczny był tym bardziej „natarczywy”, że ze względu na pandemię, nie było posługi w konfesjonale, a pusta świątynia przypominała „grób”, ale nie ten radośnie pusty, a ten mroczny.
Jolanta Tęcza-Ćwierz pytała mnie o posługę kapłańską w czasach epidemii. Gdyby nie ten wywiad zapewne nie zdecydowałbym się pisać o koronawirusie i tak o nim jest wiele wiadomości, a w życiu jest go za wiele. Czekamy na najbardziej niewiadome triduum w życiu.
Jestem, słowo tak często używane. Tym razem o nim w charakterze zaznaczenie istnienia. „Jestem” zaznacza nie tylko moją obecność, ale przede wszystkim istnienie. „Jestem” ukrywa też to, kim jesteśmy tak do głębi. Może też być imieniem. Będzie też słowo o „Jestem” Perfectu.
Przeczytanie jednego krótkiego zdania zabiera sekundę, może dwie lub trzy. Napisanie go zabiera znacznie więcej, ale napisanie go jako pointy lub „myśli” po przeczytaniu tekstu biblijnego to prawdziwe wyzwanie. Poświęć trzy sekundy na przeczytanie zdania i chwilę na pomyślenie.
Choć tytuł mówi o „historii”, to jest raczej droga znaczona wizerunkami Jezusa, a nawet droga rozwoju, rozumienia, dojrzewania. Na koniec pozostanę z cudownym doświadczeniem spojrzenia miłością, zakochania się w obliczu jako takim i poszukiwania Boga najprawdziwszego.
Pytanie o wartość dawanego słowa i wartość wypowiadanego słowa. Słowo można pojmować jako coś materialnego, nie tylko w kategoriach fali. Wreszcie to słowo, czy raczej słowa, które tworzą nową nowa rzeczywistość. I jeszcze malutka zabawa słowem.
Tytuł „2020” tekstu napisanego 28 grudnia 2019 roku najpewniej sugeruje rok 2020, nic bardziej mylnego. Jest o liczbach, dniach, a przede wszystkim osobach. Trudno mi dziś określić ile procent moich przeżytych dni było takich dobrych, ile genialnych, a ile zmarnowanych.
Dzień przed imieninami Karola, 3 listopada przypada kolejna rocznica prymicji w dębnickiej parafii w Krakowie ks. Karola Wojtyły. Słyszałem o tym wiele różnych podań, plotek itd. stąd pomysł, by opublikować relację naocznego świadka tego wydarzenia, ks. dra Wincentego Fęckiego.
Biblijny jubileusz to lat pięćdziesiąt. Niektórzy z przymrużeniem oka mówią, że 25. rocznica jakiegoś wydarzenia mającego początek w dorosłości, to jedyny jubileusz przeżywany jeszcze w pełni świadomie. Więc mrużąc drugie oko umieściłem jak tę 25. rocznicę widzą inni.
Pracy nie wolno traktować jedynie utylitarystycznie, jest ona czymś więcej niż trudem zdobywania środków na utrzymanie itd. Na jednym z jubileuszy byłe parę lat temu i dotyczył przedsiębiorstwa o stuletniej historii, na drugim byłem zupełnie niedawno, oba były bardzo inspirujące.
